دغدغه های یه مرد

کاش به خودمان هم که شدهقول بدهیم هیچ‌وقت از دوست داشتنِ کسی پشیمان نشویممن عمیقا معتقدم می‌شودکسی را حتی یک‌طرفه دوست داشتبا این که نفهمد یا از آن‌هم بدترخودش را به نفهمی بزنددوست داشتن اگر واقعی باشدآدم حس می‌کند خدا دوستش داردفرصتِ زندگی کردن کوتاه و فرصتِ دوست داشتناز آن‌هم کوتاه‌تردوست داشتنِ آدم‌هامثلِ روز‌ روشن استمگر این‌که منفعتش در انکار و نفهمیدن باشدو من بازهم معتقدمکسی با دوست داشتنِ کسیچیزی از‌ دست نمی‌دهداما با انکارِ یک حسِ ناب، بی‌شکیادمان نروددلی که در آن عشقی نباشدبرای تپیدن هم زیادی‌ستمراقب داشته‌هامون باشیم دغدغه های یه مرد ...

زندگی انقدرا جدی نیستکه با زیادی جدی گرفتنشبه جای لذت از لحظه‌هاشاونو با حسرتِ بایدها و نبایدهاهزینه کنیمیه محاسبه‌یِ منطقی هستاونی که نمی‌دونه چی ناراحتت می‌کنهو انجامش می‌دهبار اول قطعا اشتباه کردهولی بارِ دوم و سوم و چهارم دیگه اشتباهش نیست؛ انتخابشهپس ما هم سعی کنیمبارِ اول بهش حق بدیم و از اشتباهش بگذریمو در صورت تکرار، از خودشمراقب داشته‌هامون باشیم دغدغه های یه مرد ...

ما خیلی وقت‌ها کسانی را دلداری داده‌ایمکه به مراتب از آن‌هاغمگین‌تر بوده‌ایمشاید دیوانه‌گیِ مادر شاد دیدنِ آدم‌هاخلاصه شده باشددر دنیایی که دوام آوردنبزرگترین جرأتِ آدم‌هاستخوشا به حالِ آدم‌هاییکه هر شبوقتی زخم‌هایِ‌شان رامرور می‌کنندنمک‌هایِ پاشیده بر آن‌ها رابا مرورِ مرهم‌هاییاز جنسِ لبخندهایی که نشانده‌انددل‌هایی که شاد کرده‌اندامیدهایی که بخشیده‌اندچاره‌هایی که اندیشیده‌اندرازهایِ مگویی که شنیده‌اندو حتی سکوت‌هایی که به جا انتخاب کرده‌اندبه نوعی رضایتِ خاصِ قلبیاز زیستن بدل می‌کنندو راستی که بعضی آدم‌ها چقدر شایسته‌یِ زیستنندمراقب داشته‌هامون باشیم دغدغه های یه مرد ...

با هر خداحافظیاندکی از ما می‌میردکمی از دلِ‌مانروحمان و حتی جسمِ‌مانو اصلا مهم نیستکه دلیلِ این خداحافظیما باشیم، یا دیگریدر انتخاب‌هایِ‌ماننگه‌داشتن‌هایِ‌مانو یا حتی خداحافظی‌هایِ‌مانمراقبِ این قتل‌هایِ کوچک باشیممراقب داشته‌هامون باشیم دغدغه های یه مرد ...